...

De Ho(o)f(d)fotograaf aan het werk

Nog steeds wordt Sinco gevraagd voor officiele gezinsfoto’s door collega’s. Van tijd tot tijd moet de achterban natuurlijk eens een nieuw plaatje zien van de groeiende kinderen.
Tegenwoordig maakt Sinco er dan een hele creatieve fotosessie van op het strand. Daar kun je de mooiste foto’s maken! Zie hier een resultaat! (Niet de beste maar voor de privacy beperken we ons),,,

“Marktje” spelen

Op een dag komen er twee kleine kleuterjochies aan de deur kloppen.
“Knock, knock!” Sinco gaat kijken en daar zijn Noah (5) en Mark (4). Ze kwamen vertellen dat ze bij hun huis dingen aan het verkopen waren, en vroegen of we wilden komen om iets te kopen voor 10 toya of 20 toya. Dus vergelijkbaar met ongeveer 3-6 eurocent. Sinco was druk (zoals gewoonlijk) dus hij vroeg mij om even te gaan kijken met een paar toya op zak. Toen Sinco had gezegd dat we over10 minuten even zouden komen, renden ze hard terug naar huis en hoorde ik ze een harde oververwinningskreet schreeuwen. Ach, wiens hart is dan niet vertederd en laat zijn (haar) werk even voor wat het is. (Ik was ook druk hoor, ik zat te naaien, maar dat telt niet, ha ha).

Ik kwam bij het huis van Mark en daar zaten ze buiten, Mark en Aysha, zijn 6 jarig zusje, en Noah met zijn 3 jarig broertje Josayah. Op de grond hadden ze groene bladeren neergelegd en daarop hun koopwaar. En wat was hun koopwaar? Frangi-pangi bloemetjes, die ruiken verrukkelijk.
Echt zo schattig, je mocht kopen wat je wilde en betalen wat je wilde.
Op mijn vraag wat ze gingen doen met het geld, antwoordden ze: iets kopen in de winkel.
Voor de moeder van Mark en Aysha was het een gelegenheid om ze iets te leren over de waarde van geld.

De echte markt

Op de andere foto zie je een groepje Papua kinderen die bij het hek zitten, onze “echte markt”. Plaatselijke bewoners mogen op gezette tijden met hun groente en fruit of kunstartikelen, (houtsnijwerkjes, sieraden), binnen ons hek zitten om hun spullen aan ons te verkopen. Lekkere ananassen, komkommers, zoete aardappelen, enz. Het is niet altijd dat er veel van alles is  en de diversiteit is vaak ook beperkt. Maar af en toe hebben we er plezierig voordeel van.

De baby van Joe

Een poosje geleden is de vrouw van Joe, een van onze bewakers, overleden bij de geboorte van haar 10e kind, zie dagboek 148. Joe vertelde laatst aan Sinco dat de baby zo goed groeit, en vroeg of hij een foto wilde maken. Dus op een middag zijn Sinco en ik op bezoek gegaan bij Joe.

..

De baby zag er inderdaad heel goed uit en werd op dat moment verzorgd door zijn oudere zus Isabel. We probeerden uit te leggen dat we een familiefoto wilden maken van al zijn kinderen. Maar dat begreep hij niet, dus er werden drie broertjes op een rijtje gezet, nadat ze eerst aangekleed werden. Leuk detail. Ja, want gewoonlijk lopen de kleine jongentjes helemaal naakt, maar voor een foto krijgen ze kleertjes aan.

. .

Niet alle 10 kinderen van Joe waren er op dat moment, wel ook nog een andere oudere dochter die zelf al twee kindjes heeft, dus Joe is ook al opa.

Onderweg kwamen we een oudere vrouw tegen die een tasje zat te maken, van dunne gedroogde sprieten, ik weet niet wat het was, maar zag wel dat het een heel gepriegel was. Naast de vrouw zit Sonya, die liep de hele weg met ons mee en was zo lief en vriendelijk, het leek wel of ze ons wilde helpen, waarmee wist ze misschien zelf niet.

Ergens anders kon ik niet laten om een superschattige baby even van dichtbij te bekijken, en natuurlijk de cameraman op mijn hielen.

Een dag later gingen Sinco en ik terug om wat afdrukjes te brengen, dat was weer een hele happening. Allerlei kinderen dromden er om heen en vonden het geweldig om zichzelf of anderen op de plaatjes terug te zien.
Wat mij betreft zou ik graag in een kindertehuis willen werken!

.

Bij het huis van Joe stond een boom vol met kleine appeltjes, ze noemen die lau-lau. Ik maak er soms appeltaart van.

.

Zingen blijf ik ook graag doen

Vaak ga ik de laatste tijd meezingen met het muziekteam. Nu ja, dat is een grote term, helaas is het muzikale aanbod onder de aanwezige zendelingen momenteel heel beperkt. De gitarist is niet speelt aardig en Tiffany doet heel erg haar best op de piano. En ik vind het leuk om mee te zingen. Hier zijn we aan het oefenen voor zondag.

Kerstuitvoering van de kinderen

Onder leiding  van Beulah is al maanden hard gewerkt aan het kerststuk. Donderdagavond was het zover, we waren allemaal uitgenodigd en waren getuige van een leuk stuk voordracht. Alle complimenten voor de decors, de kostuums, en alles wat er bij kwam kijken.
Met dit soort dingen is Beulah volkomen in haar element en alle kinderen die meededen hebben er mede voor gezorgd dat het een fantastisch schouwspel was. De opzet was dat Rachel, als oude oma, haar kleindochter Grace, in werkelijkheid haar zusje, vertelde over de geboorte van de Heer Jezus en wat er in die tijd allemaal gebeurde.

Grace stelde telkens een vraag, dan antwoordde oma Rachel, en daarna kwamen de spelers om dat bepaalde stuk uit te beelden.
Heel bijzonder. Ze eindigden met het zingen van een paar kerstliederen.

Balletuitvoering o.l.v. Tiffany

Juf Tiffany wilde vroeger altijd ballerina worden, ze was al ver gevorderd met het dansen en zou een veelbelovende ballerina worden, zoals ze zelf eens vertelde, was de zorg voor haar figuur van het grootste belang, totdat ze zich realiseerde dat een leven ten dienste van je eigen lichaam en om de eer en roem van mensen te krijgen door je menselijk kunnen, toch niet voor haar bedoeld was. Ze wilde toch liever de Heer dienen op de manier die Hij voor haar het beste vond en die tot eer en verheerlijking van Zijn naam zou zijn. Ze is toen gestopt met danslessen en is onderwijzeres geworden. Intussen is ze in haar tweede jaar om de zendelingenkinderen te onderwijzen.  Een dappere jonge vrouw!

.

Maar het dansen is niet weg! Integendeel, op een mooie manier heeft ze de meisjes wat balletlessen gegeven. Zo konden we donderdagavond ook genieten van een dansvoorstelling op mooie muziek die ook het thema van de kerstboodschap had.

Dansen is ook een creatieve vorm om God te eren!
En er waren echte roze dansjurkjes! Het is ongelooflijk wat je in Kimbe in de tweedehandskleding winkels op de kop kunt tikken. Voor een paar Kina de leukste dingen, zoals deze jurkjes allemaal.
Het is soms roeien met de riemen die je hebt, maar met name Beulah en haar dochter zijn super creatief, zien overal iets leuks in en weten van de simpelste dingen iets fantastisch te maken!

Verhuizing

Jan en Annette: zelfs de koffiebeker gaat over "tuinieren"

Volgend jaar gaan Jan en Annette verhuizen naar een ander huis. Omdat zij in het kader van hun taak veel Papua’s bij huis moeten te woord staan en ontvangen, hebben ze besloten in een huis te gaan wonen dat vlak bij de ingang van ons terrein staat. Zo hoeven de bezoekers niet eerst het hele terrein over te gaan. Het huis waar ze nu wonen ligt bijna helemaal aan het einde van ons terrein.
De vorige huurders van hun toekomstige huis, die nu een jaar op verlof zijn, hebben geen tuin aangelegd. En wat is “Jan zonder Land?” Jan zonder tuin is ondenkbaar! Zodoende is hij nu alvast begonnen met het aanleggen van een nieuwe tuin!
Van binnen wordt het huis door timmerlieden van NTM opgeknapt.

.
Tuinaanleg rondom het toekomstige huis van Jan en Annette (alleen de benedenverdieping). Typisch Nederlands!

.
Achter het huis staat alles klaar... en het groeit hier geweldig!

Schoolvakantie

En na nog een week hard werken voor Sinco en zijn leerlingen is het nu een paar weken Kerstvakantie! Voor Sinco gelegenheid om al het schoolwerk netjes af te werken, de volgende lestermijn goed voor te bereiden en de highschool zo achter te laten (eind maart) dat er bij een eventuele herstart een overzichtelijk en toegankelijk lesplan en site klaar is.

Malango School bij avond

Meisjes uit het dorp Kasia op weg naar een riviertje bij Hoskins om de was te doen.
Dan ben je weer dankbaar voor stromend water in huis!

Hartelijke groeten van Sinco en Roelie.

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!